معرفی ورزش اسکیت

ورزش اینلاین اسکیت (inline skate) از زمانی ناشناخته حدود سال ۱۹۸۰ آغاز شد و تا به امروز با رشد قابل ملاحظه ای ادامه داشته است. بطوریکه سازمان بین المللی ورزش برآورد نموده که این ورزش از سال ۱۹۹۱ حدود ۵۱۲ درصد رشد داشته و اکنون یکی از بیست ورزش مطرح دنیا محسوب میشود . لوئیس لگرانج در سال ۱۸۴۹ یک جفت اینلاین اسکیت ساخت تا در اپرای فرانسوی lepropheteنمایش اسکیت روی یخ را شبیه سازی کند . این اولین باری بود که اینلاین اسکیت به طور موفقیت آمیز مورد استفاده قرارگرفت . اما چون این وسیله دور زدن و ترمز گرفتن نداشت به عنوان یک اختراع علمی یاوسیله کاربردی به حساب نیامد . تا اینکه در اوایل دهه ۱۹۸۰ در Minnesota  یک گروه از بازیکنان هاکی روی یخ از این وسیله همراه با کفشی از جنس پوسته سخت و چرخهای جدید از  املاح آلی اسید کاربنیک ساختند که می توانستند از آن برای  تمرین در خارج از فصل استفاده کنند . در حال حاضر این ورزش بسیار توسعه یافته و ورزشکاران و عامه مردم از این وسیله به سادگی استفاده می نمایند.

ریشه نامگذاری این ورزش :

در قدیم این ورزش را  رولربلیدینگ و اینلاین اسکیت می نامیدند و در واقع این نام از شرکت رولر بلید واقع در شهر مینیاپولیس، به عنوان یکی از مهمترین تولید کنندگان ابزارهای ورزشی اسکیت ریشه گرفته شده بود . اما اینلاین اسکیتها  طی چند سال اخیر بسیار متنوع شده و بسیاری از شرکتها در بازار آن وارد شده اند . در همین ارتباط سازمان اینلاین رولربلید اسکیت در سال ۱۹۹۱ به سازمان بین المللی اینلاین اسکیت تغییر نام داد و از آن به بعد این ورزش به اینلاین اسکیتینگ مشهور شد.

اجزای اسکیت :

۱- چکمه          ۲- سیستم بستها          ۳- آستر          ۴- کفی          ۵- فریم

۶- چرخها          ۷- توپی چرخ          ۸- بلبرینگ ها          ۹- سیستم راکر

اسکیت نمایشی (figure skating)

این رشته یکی از گسترده ترین شاخه های اسکیت است که میتوان هنر موسیقی و بازیگری در آن دخالت دارند. این رشته اسکیت بازهایی با تعادل خوب ، قدرت بدنی بالا ، دقیق و هنرمند می خواهد. تماشاچیان حرکات این اسکیت بازان را با دقت و ظرافت خاصی تماشا می کنند.

شاخه های مختلف رشته نمایشی :

فیگور

انفرادی

برنامه دو نفره

رقص

اسکیت سرعت(Speed skating)

اکثر اسکیت های سرعت دارای ۵ چرخ هستند و فقط در صورتی ۴ چرخ دارند که یا اسکیت باز دارای پای کوچکی باشد و یا بخواهد وزن اسکیت را کاهش دهد. همچنین چرخها دارای قطری بین ۷۶ تا ۸۲ میلیمتر یا بیشتر هستند. چکمه ها ساق کوتاهی دارند . و ترجیحاً از مواد سبک وزن مانند یک ماده ترموپلاستیک با قابلیت شکل گیری که بتوانند قالب پا را بگیرند ساخته می شوند و کسانی به این رشته رو می آورند که علاقمند به حرکات سرعتی و استقامتی هستند.

آشنایی با تجهیزات اسکیت سرعت و نحوه استفاده صحیح از آن :

در مقوله آموزش نکاتی کلیدی وجود دارد که باید بدان توجه ویژه ای نمود که در ذیل به آن ها اشاره می گردد .

مهارت ها در اسکیت به صورت یک دسته از حرکات مجرد هستند که از نظر محیطی به طور پیوسته انجام می پذیرند که در اصطلاح به آنها حرکات زنجیره ای و پیچیده گفته می شود .

از این رو باید مراحلی برای آموزش در نظر گرفت که بتوان مهارت را به طور کامل آموزش داد این مراحل به ترتیب ذیل می باشند :

۱)     نمایش اولیه مهارت ( به صورت کامل )

۲)     توضیحات شفاهی ( چرا این مهارت را آموزش می دهیم و به چه نحوی باید آن را تمرین کنیم )

۳)     تکرار نمایش ( به صورت جزء به جزء )

۴)     مرحله تمرین کردن ورزشکار

۵)     مرحله گرفتن اشکال از سوی مربیان و رفع آن

۶)     مرحله رفع و کامل کردن مهارت ( که بسته به نوع مهارت میتواند زمان زیادی را سپری کند )
نکته دیگری که باید به آن توجه شود ، این است که تمرین مهارت های اسکیت باید تا حد امکان برای ورزشکاران نونهال ، به جزءتبدیل شود و این حرکات باید در دو حالت ایستا ( بدون حرکت ) و پویا ( در حال حرکت ) انجام پذیرد .

لوازم ایمنی ( مچ بند ، آرنج بند ، زانو بند ) :

انواع لوازم ایمنی که در زیر به برخی از آن ها اشاره کرده ایم در گروه های سنی پایین تر و مبتدیان مورد استفاده می باشد ولی در بزرگسالان و در سطح مسابقات حرفه ای معمولا رایج نمی باشد و از این گروه لوازم ، بستن کلاه ایمنی الزامی می باشد .

کلاه ، اصلی ترین و مهم ترین وسیله ایمنی جهت محافظت از استخوان جمجمه می باشد و همینطور حالت ایرودینامیک را ایجاد می نماید .

کلاه سرعت :

 این نوع  کلاه از وزن کم و از جنس کائوچویی و رویه پلاستیکی سخت تشکیل شده که در آن شیار هایی جهت عبور هوا و تهویه گذاشته شده است که این نوع کلاه در تمام مسابقات مورد استفاده می باشد .

آچار :

 برای بستن پیچ های اسکیت بر روی فریم و پیچ بوت ، از آچار های آلنی استفاده می شود  در زیر یک نمونه آز آن دیده میشود .

کفش اسکیت :

 کفش های اسکیت عموماً از دو بخش مجزای فریم و بوت تشکیل شده که در قسمت فریم ، چرخ ها ، بلبرینگ و بوشها نصب میشوند و بوت که از جنس خیلی سخت  فیبر کربن می باشد ، ساخته می شود و این سختی به این دلیل است که با کمترین انعطاف بتواند از مچ به پایین پا را به خوبی محافظت کند .

از ویژگیهای عمده کفش های اسکیت ، می توان به استحکام لایه بیرونی و همینطور راحتی داخل کفش اشاره نمود . در قسمت مچ پا باید بیشترین ساپورت را داشته باشد چرا که اگر این قسمت دارای انعطاف پذیری بیش از حد و نرم باشد ، بازیکن در اجرای برخی تکنیک ها دچار مشکل خواهد شد . الیاف فیبر کربن با توجه به شرکت و کشور سازنده آن که مشخصات را ذکر می کنند ، متفاوت می باشد . درصد الیاف و مواد اولیه در کفش های حرفه ای در بیشترین درجه قرار دارد .

تنظیم فریم

اگراین خط را به عنوان یک خط مرکزی و نشانه ای برای تنظیم در نظر بگیریم ، بهتر است در هنگام تنظیم فریم ، این خط از سمت جلو کمی به سمت انگشت شصت و از سمت انتها ، به سمت داخل پاشنه کشیده شود .

–   بستن فریم و چرخ ها در اسکیت های پای چپ و راست کمی متفاوت است .

–   حدوداً دو سوم چرخ از جلو و عقب بیرون می باشد .

لباس های اسکیت سرعت :

جنس لباس اسکیت ازانواع پارچه ای استرچ می باشد . این لباس همان طور که در تصویر می بینید ، تنگ بوده و دلیلش آن است که جلوگیری از ورود هوا به داخل لباس کند . در هوای سرد نیز می توان از لباس های بلند و گرمی که برای زمستان در نظر گرفته شده ، استفاده نمود 

چرخ و انواع آن :  

چرخ های اسکیت از دو بخش مرکزی وپیرامون تشکیل شده که در بخش مرکزی آن جایگاه ویژه بلبرینگ تعبیه شده که در سایز های استاندارد و از جنس پلاستیک فشرده می باشند . این چرخ ها به نسبت مسابقات و زمین مسابقه از جنس و الیاژهای گوناگون  ساخته می شوند و مورد استفاد قرار می گیرند . در گذشته چرخ ها از” ۸۰ میلی متر” تا ”  ۸۸ میلی متر”  برای بزرگسالان استفاده می شد اما امروزه چرخ هایی با سایز های ”  ۹۰ تا ۱۱۰ میلی متر ”  مورد استفاد قرار می گیرند . چرخ هایی که امروزه از آن ها برای مسابقات استفاده می شوند ، قبل از شروع مسابقات ، شرکت های سازنده ، برای ساخت چرخ مناسب آن زمین اقدام می نمایند

بلبرینگ :

یکی از مهمترین قسمت های کفش اسکیت می باشد که در صورت مرغوبیت بالا سرعت بیشتری به ما خواهد داد .

بلبرینگ ها در سایز های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد . که در دو سایز استاندارد ” ۶۰۸ ”  و” ۶۸۸ ”  بیشترین استفاده را دارد . جنس ساچمه بسیار مهم است که یکی از آن ها سرامیکی بوده که دارای کمترین اصطکاک و استحکام بسیار بالا می باشد .

بوش :

قسمت داخلی بلبرینگ توسط بوش و قسمت خارجی آن توسط فریم ، محکم می شود لذا از چرخیدن حلقه میانی بلبرینگ جلوگیری می کند که این عمل خود ، باعث چرخیدن ساچمه های بلبرینگ می گردد . جنس این بوش ها به علت وزنشان از آلومینیوم می باشند

فریم اسکیت :

 معمولا از سبک ترین و مقاوم ترین آلیاژها ساخته می شود و در سایز ها و شکل های مختلف نسبت به سن افراد مورد استفاده قرار می گیرند . اندازه بین دو پیچ از” ۱۶۵ تا ۱۹۵ میلیمتر” می باشند و دارای محل بسته شدن چرخ از سایز های ” ۸۰ تا ۱۱۰ میلی متر” به تعداد ” ۳ تا ۴ چرخ ” وجود دارد

اسکیت اگرسیو (Aggressive skating)

این رشته مخصوص افرادی است که می خواهند هیجانی اسکیت کنند.

تاریخچه: اسکیت اگرسیو به صورت کلی در دهه ۸۰ میلادی شکل گرفت و از اولین و قدیمی­ترین اسکیترهای این سبک می­توان آرلو آیزنبرگ را نام برد. این رشته در آمریکا و کشورهای اروپایی به مرور شکل گرفت و به شکل امروزی در آمد.

قهرمانان ایران و جهان: این رشته سال­ها توسط عده­ای از جوانان ایرانی تمرین می­شد اما به صورت رسمی تقریبا ۴ سالی می­شود که افراد زیادی وارد آن شده­اند و تیم ملی ایران در دو دوره­ی آسیایی تایلند و ماکائو شرکت کرد. از لحاظ توان و تکنیکی اسکیترهای ایران بسیار پیشرفت کرده­اند و به طور کلی از تیم ملی سالهای گدشته بسیار حرفه­ای تر شده­اند. از قهرمانان این رشته در ایران می توان به داریو، شایان نجاتی، اردشیر قوانلوپور، شروین نجاتی، حسین سهرابی و … اشاره کرد.

در دنیا اسکیترهای بسیاری وجود دارند که می­توان نام قهرمان را بر آنان گذاشت ولی معمولا آن­هایی که اسپانسرهای بزرگی دارند معروف­ترند. می­توان کسانی را یافت که بسیار قوی­تر عمل می­کنند اما نامشان زیاد شنیده نمی­شود. از اسکیترهای فوق ستاره­ی دنیا می­توان اشاره کرد به: کریس هفی، برایان آراگون، بیلی اونیل، موردا، الکس بروسکو، مونتری لیوینگستون، فرانکی مورالس، چز سندز، اریک بیلی، ویل گوردن، برایان شیما، جولیان باه، جف استاک ول، ماتیاس سیلهان، جروساک تسورن، دره پاول و …

نوع و سبک مسابقات: اگرسیو معمولا در ۳ رشته­ی اصلی و یک رشته­ی فرعی دارای مسابقات می­باشد که به این صورت می­باشد:

پارک (در اسکیت پارک برگزار می­شود، در دو راند یک دقیقه­ای، از تمامی وسایل استفاده می­شود)

بست تریک (بر روی یک وسیله برگزار می­شود و تکنیکی­ترین و سخت­ترین حرکت نفر اول را مشخص می­کند)

ورت (در هف پایپ برگزار می­شود، در دو راند یک دقیقه­ای)

بیگ ایر (بر روی فان باکس برگزار می­شود و بلندترین پرش­ها نفرات اول تا سوم را مشخص می­کند)

سبک­های این رشته: سبک­های این رشته در واقع همان­هایی هستند که در مورد مسابقات بیان شد اما قسمتی نیز هم در مسابقات هم در کلا تمرینات این رشته وجود دارد که استریت نامیده می­شود و ورزشکاران بر روی ریل­ها یا لژهای خیابان­ها به اجرای تکنیک می­پردازند.

کفش­ها (اسکیت­ها): در این سبک اسکیت، اسکیت­ها باید بسیار مقاوم بوده و چرخ­ها نسبت به رشته­های دیگر کوچکتر می­باشد. فاصله دو چرخ وسط بیشتر بوده و در رشته­ی ورت از۴ چرخ استفاده می­شود چون بازیکن به سرعت و تعادل بالا نیاز دارد اما در سایر سبک­ها به جای چرخ­های وسط از آنتی راکر­ها استفاده می­شود.

مساحت استاندارد اسکیت پارک: معمولا اسکیت پارک­ها را در ابعاد گوناگون می­سازند و بستگی به وسایلی که قرار است قرار داده شود دارد.

وسایل استاندارد یک اسکت پارک: وسایل زیادی می­توان در اسکیت پارک قرار داد و در ضمن می­توان هر وسیله را تغیراتی داد مثلا ریلی را با زاویه بسیار زیاد یا بسیار کم در شیبی قرار داد. در کل وسایل اسکیت پارک شامل ریل­ها در شیب یا بر روی زمین و غیره، باکس، کوارتر پایپ، هف پایپ، فان باکس و پرمید، رمپ، بار و … می­باشد

لوازم ایمنی لازم: پرو اسکیترها (اسکیترهای حرفه­ای) از لوازم کم استفاده یا حتی بدون لوازم تمرین می­کنند اما در کل برای سر از هلمت مخصوص رشته­های اکستریم، مچ­بند، آرنج­بند، زانو­بند استفاده می­شود اما باید توجه کرد که لوازم ایمنی اگرسیو از لوازم ایمنی رایج در اسکیت، بزرگتر و مقاوم­تر و حتی با طراحی متفاوت­تری ساخته می­شود. همچنین شلوارک­هایی طراحی شده است که از قسمت­هایی نظیر استخوان دنبالچه، بیضه­ها و ماهیچه­های ران محافظت می­کنند.

شرکت­های مطرح در ساخت لوازم اسکیت اگرسیو: در کل از شرکت­های سازنده اسکیت، فریم، چرخ و … اسکیت اگرسیو می­توان از شرکت­های زیر نام برد:

USD – Razors – Remz – Deshi – Valo – Kizer – ۴×۴ – Rollerblade – Roces – Eulogy – Xsjado – Under cover  …

اسکیت پارک­های تهران و ایران: در تهران غیر از زمین­هایی که رسیدگی نشد یا به عمد تخریب شد (مثلا پیست تابان در رسالت یا اسکیت پارکی که خود اسکیترها داخل یک استخر در شهرک آپادانا ساخته بودند)، باشگاه انقلاب، پیست اسکیت شتاب در گیشا، و در شهرک صدرا زمین­هایی برای این رشته ساخته شده است.  زمین­هایی نیز احتمالا در پارک آب و آتش و ورزشگاه آزادی ساخته خواهد شد.

در استان­های دیگر می­توان از زمین­های اسکیت تبریز، مشهد، کاشان، قم، یزد، اصفهان و کیش نام برد.

بهترین اسکیت پارک­های دنیا: معمولا کشورها و اسپانسرهای این رشته همواره به دنبال آن بوده­اند که زمین­های پیچیده­تر و فانتزی­تری طراحی کنند و در این زمینه می­توان به اسکیت پارک­های موجود در آمریکا، آلمان، فرانسه، هلند و … اشاره کرد.

پیست های تمرینی و مسابقه ای : معمولا به دلیل آن که این رشته به همراه رشته ی اسکیت برد در کشورهای دیگر جا افتاده است ، زمین های بسیاری در اختیار اسکیترها قرار می گیرد ؛ عده ای پیچیده نیست و بعضی بسیار پیچیده است و مسابقات بزرگ در زمین های پیچیده برگزار می شود و در مواقعی مانند مسابقه ی ماکائو یا مسابقات وینتر کلش، زمینی برای مسابقه طراحی و ساخته می شود و بعد از مسابقه تغییر شکل یا به طور کلی تخریب می شود!

پوشش مخصوص: این سبک اسکیت دارای پوشش یا فرم خاص نمی­باشد و حتی در مسابقات رسمی نیز شرکت کنندگان با لباس­های انتخابی خود شرکت می­کنند . معمولا از لباس­هایی که گشادتر هستند استفاده می­شود زیرا اسکیتر نیاز به آزادی تمامی نقاط بدن خود دارد تا بتواند بیشترین میزان تعادل و هماهنگی بدن را داشته باشد.

جنس وسایل اسکیت پارک : معمولا از چوب ، بتن و آهن استفاده می­شود . در بعضی از اسکیت پارک­ها نیز از پارکت استفاده می­شود.

اسکیت هاکی ( Hockey Skating):  این رشته در سالهای اخیر بین ورزشکاران متداول شده و بسیاری از تولید کنندگان اسکیت ترجیح می دهند که بیشتر چرخهای هاکی تولید . این رشته به صورت تیمی انجام می شود و ورزشکار روی اسکیت هاکی همراه با چوب و توپ و تجهیزات ایمنی کامل به هاکی می پردازد . این نوع اسکیت ها دارای چرخهایی با قطر ۷۰ تا ۷۲ میلیمتر هستند که باعث پائین آوردن مرکز ثقل می شود و هر چقدر که مهارت یک هاکی باز بیشتر می شود توصیه می شود تا از چرخهای بزرگتری استفاده نماید.

فری استایل ( Free style skateing) : این رشته یکی از جدیدترین رشته های اسکیت است که با موانع انجام می شود.

این رشته شامل : پنج شاخه ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، اسلاید ، فری جامپ و های جامپ ) است .

شاخه فری استایل اسلالوم :

 در این رشته ” ۲۰ مخروط ” با فاصله ” ۸۰ سانتی متر” ، ” ۲۰ مخروط ”  به فاصله ” ۵۰ سانتی متر”  و      ” ۱۲ مخروط ”  با فاصله ” ۱۲۰ سانتی متر”  ( قوانین بسیر متغیر است و به شرایط خاصی بستگی دارد ) وجود دارد که بازیکنان با انواع و اقسام رقص پاها و حرکات سریع پا از بین این موانع عبور می کنند . این رشته در ایران بسیار نو پا و تعداد بازیکنان آن انگشت شمار هستند . از مزایای این رشته این است که در   محیط های بسیار کوچک نیز می توان به راحتی آن را تمرین کرد . این شاخه خود نیز به بخش هایی شامل :      ( بتل ، جم ، پیر یا دونفره ) تقسیم می شود .

شاخه اسپید اسلالوم :

شرکت کنندگان در این مسابقه باید بتوانند از میان ” ۲۰ مخروط ”  با فاصله ” ۸۰ سانتی متر”  در کمترین زمان ممکن با یک پا به صورت مارپیچ عبور کنند .

شاخه اسلاید :

این رشته شامل اسلاید کشیدن ( ترمز گرفتن ) در یک محدوده معین است که به تکنیک ( زیبایی اسلاید ) و طول اسلاید کشیده شده امتیاز داده میشود .

شاخه فری جامپ :

شامل پرش از روی یک میله در فضای سر بسته است .

شاخه های جامپ :

شامل پرش از روی یک میله با استفاده از رمپ در فضای رو باز است .

تشکیلات رشته فری استایل :                                                      

دبلیو اس اس ای : ( انجمن جهانی اسکیت باز های اسلالوم ) WssA ( World slalom skaters Association )                 

این انجمن شامل رشته های : ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، فری جامپ ، های جامپ و اسلاید ) است .

ایفسا : (انجمن بین المللی اسکیت بازهای فری استایل ) IFSA ( International Freestyle Skaters  Association )                

این انجمن شامل رشته های : ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، فری جامپ ، های جامپ و جم ) است . 

رشته اسکیت برد ( board skating) : این رشته زیر شاخه اسکیت اینلاین محسوب نمیشود اما یکی از رشته های اسکیت است که با تخته انجام میشود این تخته نسبتاً بلند و پهن است که در قسمت زیر آن چهار چرخ قرار داده شده است ;دو چرخ در قسمت عقب و دو چرخ در قسمت جلو بنابراین اسکیت برد باز براحتی میتواند بر روی آن قرار بگیرد و تعادل خود را حفظ کند و این رشته  مانند اسکیت اگرسیو رشته پر هیجانی محسوب میشود و بیشتر در اسکیت پارک از آن استفاده می شود.

اسنیک برد(Snake board)

اسنیک برد یکی از رشته های نو پای ورزشی مورد علاقه کودکانو نوجوانان و جوانان است که شباهتها و در عین حال تفاوتهایی با اسکیت برد دارد به تعبیری می توان گفت : معادل ورزش اسنوبرد (Snow board)در تابستان است . این رشته دو تخته صاف به هم پیوسته دارد که زیر هر یک چرخ مجزا وجود دارد که اسنیک برد باز فقط با تمرین و تمرکز می تواند روی آن قرار گیرد.

اسکای رانر(Sky Runner)

این اصطلاح اولین بار در دهه هفتاد میلادی به اشخاصی داده شد که از قله اورست بالا می رفتند.

اما در دهه ۹۰ ، ورزشی با این نام شکل گرفت که به این صورت بود که افرادی با وسایل کوهنوردی یا با هلیکوپتر بالای کوهها رفته و بعد بدون تجهیزات از کوه پایین می آمدند با این تفاوت که طول مسیر را می دویدند و از موانع می پریدند . در ابتدای قرن بیست و یکم و بعد از پیدایش دستگاه پاورایزر (PowerSkip)واژه اسکای رانر به این افراد هم اختصاص یافت .

پاورایزر(Poweriser)

این دستگاه که با نامهای تجاری پاورایزر (Powerise/Poweriser)اسکای رانر (SkyRunner) ، فلای جامپ(Fly jump)، پاور اسکیپ(Power Skip)، پاوراسترایدر (Powerstrider)، فلای بوست (Fly boost) ، ایرترکر (Air Trekker)و … به بازار عرضه شده است ، ابتدا در اواسط دهه ۸۰ میلادی توسط چند دانشجوی آمریکایی برای افرادی که مشکل حرکتی در قسمت های پا داشتند طراحی و ساخته شد و در اوایل دهه ۹۰ میلادی ارتش آمریکا با ارتقاء سیستم آن که در ابتدا فقط چند لولا و فنرهای کششی ساده بوده با استفاده از جکهای هیدرولیکی آن را تقویت کرد تا سربازان بتوانند از آن برای پیاده روی های طولانی مدت استفاده نمایند .

در اواخر قرن بیستم ، در سال ۱۹۹۹ فردی به نام”الکساندر بوئک Boeck”آلمانی این دستگاه را با فنری از جنس پشم شیشه طراحی نمود و نام “پاور اسکیپ”را روی آن گذاشت . در حال حاضر فقط دو شرکت انحصار تولید و فروش این دستگاه را دارند که یکی از آنها کره ای و دیگری آلمانی می باشد و بقیه شرکتها آن را با تغییر نام تولید و عرضه می نمایند .

الکساندر بوئک Alexander Boeckاهل آلمان است و دستگاه را در ۳۱ جولای ۲۰۰۳ با نام “Power Skip”در آمریکا ثبت نمود .

آخرین طراحی در سال ۲۰۰۷ انجام شده و به جای زانو بند یا محافظ زانوی فلزی از تسمه ضخیمی استفاده شده است و وزن دستگاه بخاطر استفاده از فیبر کربن بجای آلومینیم ازkg5/7برای هر پا به g750/2برای هر پا کاهش پیدا کرده که متعاقباً قیمت خیلی زیادی هم دارد.

دستگاه های Poweriserدر سه سایز مختلف ساخته شده اند :

۱-   نوع”PR”یا “Power Runner”که ابعاد (۵/۳۷×۲۹× ۹۱) سانتی متر است(برای بزرگسالان)

۲-   نوع”Adult”که در ابعاد(۲۱×۵/۱۷× ۶۵ )سانتی متر (برای نوجوانان).

۳-   نوع”Kid”که در ابعاد کوچکتر از ۲ نوع بالا و قابل تغییر ساخته شده است .

دستگاه های “PR”برای دویدن و پرش هایی تا ارتفاع ۲ متر ساخته شده اند که البته ارتفاع پرش به وزن و توانایی فرد و همچنین به نوع اسپرینگ (Spring)یا نوار ارتجائی دارد.

در حال حاضر سه نوع اسپرینگ وجود دارد که اولین آنها پاور اسکیپ می باشد این نوار در محاسبات آزمایشگاهیی دیرتر از انواع دیگر ترک خورده یا می شکندو فشار پتانسیل بیشتری را برای پریدن بوجود می آورد . طبق آزمایشات با این نوع اسپرینگ در وزن تعیین شده می توان بین ( ۵/۳ تا ۴ ) متر پرید.

نوع دوم اسپرینگ های پاورایزر است که در شرایط قبلی حداکثر تا ارتفاع ( ۵/۲ ) متر پرش دارد.

و نوع سوم پاور استریدر که حداکثر تا ارتفاع ( ۵/۱ تا ۲ ) متر و این نوع اسپرینگ فقط برای دویدن و انرژی سوزی استفاه می شود.

وزن بندی اسپرینگ ها

وضعیت پاور اسکیپ در ایران :

این ورزش از سال ۱۳۸۶ وارد ایران شده که یک شرکت انحصار فروش پاور اسکیپ و پاورایزر را دارد و دیگران به صورت آزاد آن را وارد نموده اند .

زمین مورد نیاز این دستگاه هر کجا می تواند باشد فقط به شرط صاف بودن . برای یادگیری حرکات نمایشی نیاز به سالنی با امکانات وسایل ژیمیناستیک است مانند تشک ایمنی و…