تاریخچه اسکیت فری استایل

فری استایل ( Free style skateing) : 

این رشته یکی از جدیدترین رشته های اسکیت است که با موانع انجام می شود.

تاریخچه فری استایل

رشته فری استایل یکی از مفرح ترین و مهیج ترین ورزشها می باشد که رقابت در آن جایگاه به خصوصی دارد. پیدایش آن در حدود سال ۱۹۹۴ در کشور فرانسه می باشد و در سال ۲۰۰۰ با تشکیل انجمن جهانی اسکیت مارپیچ

(World Slalom Skates Association)

به طور رسمی شروع به کار نمود که در سال ۲۰۰۳ اولین دوره از مسابقات جهانی این رشته برگزار شد و برای اولین بار در همایش ۱۸خرداد ۱۳۸۶ در سطح کشور ایران معرفی گردید .

در این رشته اسکیت باز باید بتواند با انجام حرکتهای نمایشی و رقص گونه ی بسیار هماهنگ با یکدیگر، از بین مخروطهایی که با فواصلی معین در یک خط صاف چیده شده اند مانور بدهد. اسکیت بازانی که درک خوب و مناسبی از ریتم دارند و حرکات را سریع و دقیق انجام می دهند، با استفاده از اسکیت های اینلاین می توانند در این رشته فعالیت کنند .

این رشته شامل : پنج شاخه ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، اسلاید ، فری جامپ و های جامپ ) است .

شاخه ی فری استایل اسلالوم Feree style slalom

 در این رشته ” ۲۰ مخروط ” با فاصله ” ۸۰ سانتی متر” ، ” ۲۰ مخروط ”  به فاصله ” ۵۰ سانتی متر”  و      ” ۱۲ مخروط ”  با فاصله ” ۱۲۰ سانتی متر”  ( قوانین بسیر متغیر است و به شرایط خاصی بستگی دارد ) وجود دارد که بازیکنان با انواع و اقسام رقص پاها و حرکات سریع پا از بین این موانع عبور می کنند . این رشته در ایران بسیار نو پا و تعداد بازیکنان آن انگشت شمار هستند . از مزایای این رشته این است که در   محیط های بسیار کوچک نیز می توان به راحتی آن را تمرین کرد . این شاخه خود نیز به بخش هایی شامل : ( بتل ، کلاسیک ، جم یا دونفره ) تقسیم می شود .

شاخه اسپید اسلالوم :

شرکت کنندگان در این مسابقه باید بتوانند از میان ” ۲۰ مخروط ”  با فاصله ” ۸۰ سانتی متر”  در کمترین زمان ممکن با یک پا به صورت مارپیچ عبور کنند .

شاخه اسلاید :

این رشته شامل اسلاید کشیدن ( ترمز گرفتن ) در یک محدوده معین است که به تکنیک ( زیبایی اسلاید ) و طول اسلاید کشیده شده امتیاز داده میشود .

شاخه فری جامپ :

شامل پرش از روی یک میله در فضای سر بسته است .

شاخه های جامپ :

شامل پرش از روی یک میله با استفاده از رمپ در فضای رو باز است .

تشکیلات رشته فری استایل :                                                      

دبلیو اس اس ای : ( انجمن جهانی اسکیت باز های اسلالوم ) WssA ( World slalom skaters Association )                

این انجمن شامل رشته های : ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، فری جامپ ، های جامپ و اسلاید ) است .

ایفسا : (انجمن بین المللی اسکیت بازهای فری استایل ) IFSA ( International Freestyle Skaters  Association )                

این انجمن شامل رشته های : ( فری استایل اسلالوم ، اسپید اسلالوم ، فری جامپ ، های جامپ و جم ) است . 

فری استایل بتل Battle

در این رشته بازیکنان در گروه های ۳ یا ۴ تایی رقابت میکنند و دارای چند اجرا هستند تا رقیب های خود را با حرکات و تریکت های مختلف پشت سر بگذارند.

نحوه قرار گرفتن موانع:
به صورت ۴ردیف در زمین مسابقه قرار میگیرد،
کوچکترین اندازه موانع که روبروی میز داوری قرار میگیرد ۵۰ سانتی متر با تعداد ۲۰ عدد است،
بعد از آن ۸۰ سانتی متر با تعداد ۲۰ عدد،
و ۱۲۰ سانتی متر با تعداد ۱۴ عدد،
و در آخر ۱۰ مانع با فاصله ۸۰ سانتی متری قرار میگیرد،
موانع باید به نحوی چیده شود که وسط هر خط روبروی میز داوری قرار بگیرد.

گروه بندی:
گروه ها بر اساس رنکینگ جهانی صورت میگیرد و کسانی که رنک ندارند در انتهای هر گروه قرار میگیرند.
تعداد افراد هر گروه به تعداد شرکت کنندگان بستگی دارد.
۱۲-۱۶ اسکیت باز – ۴گروه
۱۸-۲۳ اسکیت باز – ۶گروه
۲۴-۳۲ اسکیت باز – ۸گروه

نحوه اجرای مسابقات:
· به محض ورود بازیکن به اولین مانع تایم زده میشود و هر بازیکن ۳۰ ثانیه فرصت اجرا دارد.

· اگر تایم روی صفحه نمایش داده نشود مجری موظف است تایم های ۲۰،۱۰،۵ ثانیه باقی مانده را اعلام کند.

· از اول تا گروه یک چهارم نهایی(کوارتر فینال) بنا به تصمیم سر داور بازیکن ۲ یا ۳ فرصت اجرا دارد.

· در یک چهارم نهایی(کوارتر فینال-quarter final) و نیمه نهایی(سمی فینال-semi final) هر بازیکن میبایست ۳ اجرا داشته باشد.

· در فینال (۵-۸) ۲ راند اجرا و یک آخرین تک حرکت (Last Trick) و در فینال ۳ راند اجرا و آخرین تک حرکت (Last Trick) به بازکنان فرصت میدهند.

· ۱تا۵ دقیقه فرصت گرم کردن برای بازیکنان هرگروه تخصیص داده میشود.

· قبل از هر راند بازیکن باید تا اعلام نام خود توسط مجری صبر کند.

· بازیکنان مجازند هر حرکت و مهارتی که میخواهند را انجام دهند و لزومی ندارد که از همه موانع استفاده کنند.

· داوران برای امتیاز دهی در هر گروه فقط اجرای راندهای همان گروه را در نظر میگیرند.

· بعد از اتمام اجرای هر گروه بازکنان باید در محل اعلام نتایج صبر کنند در حالیکه بازکنان گروه بعدی برای گرم کردن صدا زده میشوند.

· نتایج گروه به این ترتیب گفته میشود:

· بازیکن اول-دوم-سوم-چهارم و دو نفر از بازیکنان به گروه بعد راه پیدا میکنند.

· تنها در قسمت فینال بازکنان بر اساس امتیاز جهانی برای اجای حرکت رتبه بندی میشوند.

بِست تریک: (best trick)
بِست تریک در صورتی که امتیازات افراد گروه به هم نزدیک باشد و داوران برای مشخص کردن بهترین بازیکن مشکل داشته باشند به دستور سر داور توسط بازیکن اجرا میشود که میتواند یک حرکت تکرار شونده و یا یک خانواده از حرکات باشد.
هنگامی که این حرکت زده میشود از تک تک داوران تقاضا میشود تا نام بازیکن برنده را اعلام کنند.

لَست تریک: (last trick)
همانند بِست تریک است با این تفاوت که همه ی بازیکنان به همان ترتیب راندهایی که رفتند باید بروند.
در اجرای حرکات، کمیت و کیفیت مهم است. سختی حرکت بسته به تعداد تکرار آن و کیفیت که بسته به کنترل شروع و پایان حرکت و تمیز حرکت کردن و هماهنگی بین بالاتنه و پایین تنه است.
اجرا گسترده و بیشتر حرکات بهتر از تکرار کردن یک حرکت میباشد.

اجرای رقص پا به بازکنان امتیاز بیشتری میدهد.
در بتل خطایی برای زدن مانع وجود ندارد، افتادن وجود ندارد و فقط از امتیاز تکنیک کاسته میشود.
حرکت را اگر روی مانع زده شده توسط خود بازیکن انجام شود امتیازی داده نمیشود.
اگر یک حرکت چندبار در یک راند زده شود امتیاز بهترین آن در نظر گرفته میشود.

مانع جمع کنان:
مانع جمع کنان باید پس از اتمام هر راند موانع را سر جای اولیه قرار دهند و در انجام این وظیفه نباید اسکیت به پا داشته باشند.

درنهایت:
بازیکنان فینال رتبه های اول تا چهارم،
بازیکنان سمی فینال(نیمه نهایی) رتبه های پنجم و هشتم،
۴نفری که در کوارتر(یک چهارم نهایی) سوم شدند رتبه نهم،
۴نفری که در کوارتر(یک چهارم نهایی) چهارم شدند رتبه سیزدهم را به خود اختصاص میدهند.

فری استایل کلاسیک classic

در رشته ی کلاسیک، بازیکن با انتخاب یک آهنگ دلخواه، اقدام به ساخت نمایشی تلفیقی از رقص پاها و حرکات ماهرانه با اسکیت میپردازد.

زمین مسابقه:
موانع به صورت ۳ردیف در زمین مسابقه قرار میگیرد،
کوچکترین اندازه موانع که روبروی میز داوری قرار میگیرد ۵۰ سانتی متر با تعداد ۲۰ عدد است،
بعد از آن ۸۰ سانتی متر با تعداد ۲۰ عدد،
و ۱۲۰ سانتی متر با تعداد ۱۴ عدد،
و در آخر ۱۰ مانع با فاصله ۸۰ سانتی متری قرار میگیرد،
موانع باید به نحوی چیده شود که وسط هر خط روبروی میز داوری قرار بگیرد.

قوانین:
· اجرای هر بازیکن فقط یک مرتبه خواهد بود و برگزار کننده با توجه به تعداد بازیکنان و تایم مربوط به هرکدام و… میتواند دوره مقدماتی برگزار کند.

· بازیکنانی که در صدر جدول رده بندی قرار دارند، از مرحله رده بندی معاف هستند و مستقیماً به مرحله اصلی صعود میکنند.

· سرداور در مورد گروه بندی و تعداد نفرات راه یافته به مرحله بعد، تصمیم میگیرد.

· معمولاً مرحله اصلی با ۱۶ بازیکن شروع میشود که بسته به شرایط متغییر میباشد.

· شرکت کنندگان میبایست به ترتیب رنک خود، از پایین به بالا برنامه خود را اجرا کنند و نفر اول رنکینگ آخرین برنامه را اجرا خواهد کرد.

· بازیکنان باید از تمام ردیف ها استفاده کنند و از تمام موانع عبور کنند.

· بعد از تمام شدن برنامه ی هر بازیکن، بازیکن بعدی برای گرم کردن به زمین فرا خوانده میشود.

زمان:
زمان در نظر گرفته شده برای اجرا متغییری بین ۱۰۵ تا ۱۲۰ ثانیه میباشد.
زمان از لحظه شروع آهنگ منظور میشود و همچنین با علامت بازیکن و یا پایان آهنگ متوقف میشود.

لباس:
لباس بازیکن میتواند ساده و یا با طراحی خاصی باشد.
استفاده از هرگونه وسیله جانبی در طول اجرا ممنوع است.
ساختار امتیاز دهی:
امتیاز دهی به دو فاکتور تکنیک و هنر بستگی دارد.
بخشی از امتیاز کسب شده در قسمت هنر وابسته به امتیاز کسب شده در تکنیک میباشد.

· امتیاز تکنیک:

سختی حرکت، تنوع حرکت(استفاده از حرکات مختلف پرشی، نشستنی، چرخشی و …) تداوم و پیوستگی حرکات، سرعت (که ارتباط مستقیم با سختی حرکت دارد)، سرعت و ریتم انجام حرکات و مهمترین عامل تسلط بازیکن بر انجام حرکت میباشد.

· امتیاز هنری:

این امتیاز تابع +- از امتیاز تکنیک خواهد بود. نرمی حرکات بدن و هماهنگی با اسکیت، اهمیت به وضعیت سر و یازو و گردن. آهنگ انتخابی باید به استایل بازیکن نزدیک باشد و اجرا دارای خط داستانی باشد. هماهنگی آهنگ با حرکات از اهمیت بالایی برخوردار است. بازیکن ها باید در تمام مسیر موانع حرکات خود را پخش و آنها را مدیریت کنند.بیرون بودن از موانع باعث کسر امتیاز میشود.
۵۰ امتیاز برای تکنیک و ۵۰ امتیاز برای هنر در نظر گرفته میشود و امتیاز نهایی از جمع دو امتیاز حاصل میشود (به بالا رند میشود)
حرکات برای کسب امتیاز کامل باید حداقل در ۴ مانع انجام شود. این تعداد برای حرکات چرخشی ۳ دور میباشد.

خطاها:
اگر زمان اجرا کمتر از ۱۰۵ ثانیه یا بیشتر از ۱۲۰ ثانیه باشد، ۱۰ امتیاز منفی در بر خواهد داشت.
برخورد با هر مانع کسر ۰٫۵ امتیاز را به همراه خواهد داشت.
هر مانعی که بازیکن از آن استفاده نکند ۰٫۵ امتیاز منفی به همراه خواهد داشت.
برهم خوردن تعادل بسته به شدت از ۰٫۵ تا ۱٫۵ نمره منفی و زمین خوردن از ۲٫۵ تا ۵ نمره منفی به همراه دارد.
و در آخر اگر بازیکن به خاطر یک مشکل خارجی اجرای خود را قطع کند. بدون کسر امتیاز میتواند از ابتدا آنرا تکرار کند. اما اگر بازیکن به علتی شخصی برنامه خود را قطع کند از او ۵ امتیاز کسر خواهد شد و سپس اجازه اجرای مجدد به وی داده خواهد شد.

فری استایل جم Jam

یک ورزش آزاد است که برگزاری آن اجباری نیست و محل مسابقه جم دارای شرایطی همانند محل مسابقه ی اسکیت مارپیچ آزاد (فری استایل اسلالوم ) می باشد .

مسابقه ی جم به صورت تیمی انجام شده و در یک مرحله طی ۹۰ ثانیه برگزار می گردد که امتیازات بر اساس هماهنگی دو اسکیت باز و تطابق حرکتهای آنها بلافاصله پس از پایان عملکرد بازیکنان اعلام می شود .

  

 شاخه ی اسپید اسلالوم speed slalom

از زیر مجموعه های رشته ی فری استایل :
زمین مسابقه از ۱۲ متر محل استارت و ۲۰ مانع که با فاصله ی ۸۰ سانتی متر از یکدیگر قرار دارند تشکیل می شود،همچنین فضای کافی بعد از خروج بازیکن از موانع برای ایستادن یا دور زدن باید در نظر گرفته شود،
اسپید اسلالوم (مارپیچ سرعت) به این گونه است که بازیکن در هر مرحله پس از ۱۲ متر استارت موانع را با یک پا به صورت مارپیچ رد می کند و به ازای هر خطا (برخورد به مانع) ۰٫۲ ثانیه به زمان بازیکن اضافه می شود .
نحوه ی برگزاری مسابقه به این شکل است که ابتدا بازیکنان به صورت انفرادی ۲ زمان ثبت می کنند به این صورت که پشت خط شروع (استارت) به حالت آماده باش می ایستند و پس از اعلام داور زمان آن ها ثبت می شود و بهترین زمان برای قرار گرفتن در جدول رده بندی انتخاب می شود.
سپس پس از انجام زمان بندی و قرار گرفتن زمان ها در جدول زمان بندی از کمترین زمان به بیشترین نوبت به دوئل می رسد که بنابر تصمیم داور اصلی در مسابقات آزاد و تعداد شرکت کنندگان در مسابقات آزاد، تعداد افرادی که به این مرحله صعود می کنند متفاوت است (به طور معمول ۸ یا ۱۶ نفر)
نحوه ی برگزاری مسابقه به این شکل است که ابتدا بازیکنان به صورت انفرادی ۲ زمان ثبت می کنند به این صورت که پشت خط شروع (استارت) به حالت آماده باش می ایستند و پس از اعلام داور زمان آن ها ثبت می شود و بهترین زمان برای قرار گرفتن در جدول رده بندی انتخاب می شود.
سپس بازیکنان تک به تک ( دوئل) با یکدگر به رقابت می پردازند،
دوئل این گونه برگزار می شود که طبق جدول ۲ نفر پشت خط های استارت قرار می گیرند و پس از اعلام داور روی دو خط از موانع در کنار هم اسلالوم می زنند و فردی که زمان بهتری داشته باشد برنده ی آن دور است (برنده شخصی است که ۲ دور را ببرد) و دوئل ها به همین گونه تا فینال ادامه می یابد و در هر دور فرد بازنده حذف می شود.

شاخه ی فری جامپ Free Jump

شامل پرش از روی یک میله در فضای سر بسته است .

در این شاخه نیز زمین مسابقه رسمی حداقل ۴۲ متر طول و ۱۰ متر عرض دارد که برای انجام پرش، دو قطب یا پایه به ارتفاع ۲ متر و یک میله یا چوب به طول ۳متر مورد نیاز است.

در پرش آزاد بازیکن از سطح زمین و بدون استفاده از تخته پرش اقدام به پریدن از روی میله می نماید و پس از فراخوانده شدن بازیکن، وی ۳۰ ثانیه برای انجام پرش خود زمان دارد. هر بازیکن می تواند ۲ پرش در همان زمان تعیین شده انجام بدهد تا به پرشی موفق دست یابد که در صورت باقیماندن ۳ اسکیت باز آنها می توانند پرش سومی نیز داشته باشند. بازیکن می تواند از روی میله نپرد و در مرحله بعد که ارتفاع بیشتری معین شد پرش خود را انجام بدهد .

پرش موفق پرشی است که از روی میله و بدون افتادن میله و همچنین با فرودی بدون لمس کردن زمین، با دست یا زانوی بازیکن انجام شود .

شروع مسابقه از ۷۰ سانتی متری برای زنان و ۱۱۰ سانتی متری برای مردان می باشد، سپس ارتفاع به صورت ۱۰ سانتی متر به ۱۰ سانتی متر برای ۳ مرحله ی اول و ۵ سانتی متر به ۵ سانتی متر برای مراحل بعدی افزایش می یابد و این عمل تا مشخص شدن ۳ اسکیت باز برتر انجام می شود .

شاخه ی های جامپ High Jump

شامل پرش از روی یک میله با استفاده از رمپ در فضای رو باز است .

پرش بلند یکی از ورزشهای باز بوده که کلیه ی شرایط و قوانین این شاخه با توجه به تفاوت های ذیل مشابه شاخه قبل (پرش آزاد) می باشد .

۱- در مسابقات این شاخه دو قطب به ارتفاع ۳ متر و یک تخته پرش مورد نیاز است .

۲- در پرش بلند بازیکن با استفاده از تخته پرش اقدام به پریدن از روی میله می نماید .

۳- شروع مسابقه از ۱۶۰ سانتی متری برای زنان و ۲۰۰ سانتی متری برای مردان می باشد .

شاخه ی اسلاید Slide

این رشته شامل اسلاید کشیدن ( ترمز گرفتن ) در یک محدوده معین است که به تکنیک ( زیبایی اسلاید ) و طول اسلاید کشیده شده امتیاز داده میشود .

در این ورزش بازیکنان باید در یک محدوده ی ۵ متری تعیین شده در زمین، سرخوردن خود را (که حداقل فاصله ۱ متر می باشد) انجام بدهند. به بازیکنان با توجه به نکاتی همچون فنون سخت، فاصله، شیوه و انجام اسلایدهای چند وجهی امتیازاتی از ۱۰-۱   داده می شود .

کفش اسکیت مخصوص فری استایل:

کفش های این رشته معمولا دارای بدنه و بست های محکمی است که مچ پا را حمایت میکند.

اندازه ی چرخ ها در این اسکیت ۷۲mm یا ۷۶mm یا ۸۰mm است. هر چه چرخ کوچکتر باشد قدرت مانور بیشتر است. درجه سختی این چرخ ها معمولا ۸۵A میباشد.

معمولا بچه های رشته ی فری استایل در فریم اسکیت های خود از آرایش راکر استفاده میکنند.

(در بعضی از کفشها خود فریم اسکیت سیستم راکر میباشد و در بعضی دیگر دو تا چرخ وسط چهار میلیمتر بزرگتر از چرخ های اطرف هست و به کفش حالت آلاکلنگی میدهد تا قدرت مانور بیشتر شود که اصولا به این نوع سیستم آرایش راکر میگویند.مثلا چرخهای وسط ۸۰mm و چرخ های عقب و جلو ۷۶mm میباشد که از سایز ۴۰ به بالا است و از سایز ۳۹ به پایین اختلاف همان ۴mm میباشد منتها با این تفاوت که سایز دو تا چرخ وسط ۷۶mm و چرخ های کناری ۷۲mm میباشد و در کفش های کوچک قابل تغییر سایز که برای سنین پایین در نظر میگیرند این اختلاف به ۲mm میرسد.)